کوین دافی و اندرو پاسمور پیشتر در دادگاه به دلیل نادیده گرفتن درخواست کمک آقای ابراهیمی و بدرفتاری با او مجرم شناخته شده بودند.
آقای دافی به ده ماه زندان و آقای پاسمور به چهار ماه زندان محکوم شده اند. هر دوی آنها در ژانویه سال گذشته از کار اخراج شده بودند.
آقای ابراهیمی که 44 ساله و معلول بود، در یکی از شب‌های تابستان سال 2013 میلادی، به شکلی فجیع به دست همسایگانش کشته شد و پیکرش را در خیابان سوزاندند.
حدود چهار ماه بعد دادگاهی در بریستول دو نفر را به جرم قتل او محکوم و روانه زندان کرد ولی کار به اینجا ختم نشد و پای پلیس هم به این پرونده کشیده شد.
شواهد موجود حکایت از آن داشت که پلیس با این که می‌دانست همسایه‌های آقای ابراهیمی علیه او برانگیخته شده‌اند، او را به حال خود رها کرده بود.
ویدیویی که در دادگاه پخش شد، نشان می‌دهد که سه روز پیش از قتل آقای ابراهیمی، لی جیمز، همسایه 24 ساله او، وارد خانه‌اش می‌شود. فحاشی می‌کند و او را کودک آزار می نامد.
آقای ابراهیمی که از کل ماجرا فیلم گرفته بود، به پلیس تلفن کرد.
اما وقتی پلیس از راه رسید، به جای همسایگان، آقای ابراهیمی را به عنوان مظنون کودک آزاری دستگیر کرد و با خود برد.
بعدا معلوم شد که تعدادی کودک به گل ها و گیاهان آقای ابراهیمی که بسیار به آنها علاقه مند بود صدمه زده بودند و او از آنها عکس گرفته بود تا با استفاده از آنها بتواند به پلیس شکایت کند، اما همسایه ها تصور کرده بودند که او عکس کودکان را برای استفاده نامناسب گرفته است.
تصاویر ثبت شده با دوربین‌های مداربسته، نشان می‌دهد که یک مأمور پلیس در پاسگاه با او بدرفتاری کرده بود و در جواب او که به بازداشتش اعتراض می‌کرد، به او پرخاش کرده بود.
این افسر پلیس که هلن هریس نام دارد، به همراه سه نفر دیگر از همکارانش، لیان وینتر، کوین دافی و اندرو پاسمور، در جریان رسیدگی به شکایت آقای ابراهیمی، به بدرفتاری و تخلف متهم شدند. آقای دافی و آقای پاسمور در نهایت مجرم شناخته شدند.
آقای ابراهیمی یک شب در بازداشت پلیس ماند و فردای آن روز به خانه برگشت، در حالی که فضای حاکم بر محله به گفته دادستان به شدت مسموم و آبستن حادثه بود.
بر اساس تحقیقات دادگاه، آقای ابراهیمی که به شدت احساس خطر کرده بود، 12 مرتبه به پلیس تلفن کرد، ولی کسی حاضر به صحبت کردن با او نشد.
نوار مکالمات او با مأموران پلیس موجود است که آقای ابراهیمی در آن می‌گوید که عده‌ای اوباش پشت در خانه‌اش هستند.
همین نوار صوتی نشان می‌دهد که پلیس حاضر به حرف زدن با او نشده است.
کوین دافی، یکی از مأموران پلیس پشت تلفن به آقای ابراهیمی می‌گوید: “من گرفتارم. برایم مهم نیست.”
تلاش‌های آقای ابراهیمی برای کمک گرفتن از یک مأمور دیگر پلیس دیگر هم بی نتیجه می‌ماند.
لیان وینتر، یکی دیگر از مأموران پلیس، او را “احمق” و “مزاحم” خطاب می‌کند و می‌گوید که به هیچ وجه تمایلی به حرف زدن با او ندارد.
همچنین در دادگاه معلوم شد که آقای پاسمور پس از قتل آقای ابراهیمی به دروغ به کارآگاهانی که در مورد قتل او تحقیق می کردند گفته بود که به مدت یک ساعت در اطراف خانه آقای ابراهیمی گشت زده است، در حالی که در واقع تنها برای چند دقیقه آنجا بوده است.
دو ساعت بعد، بیژن ابراهیمی زیر مشت و لگد همسایه‌هایش جان می‌دهد.
مهاجمان، جسد او را دقایقی بعد به طرزی فجیع بیرون از خانه‌اش، در خیابان سوزاندند.
لی جیمز، همسایه 24 ساله بیژن به جرم قتل بیژن، حبس ابد گرفت و استفن نورلی، به جرم همدستی با او به 4 سال زندان محکوم شد.
این حادثه بریتانیا را شوکه کرد و پلیس به شدت مورد انتقاد قرار گرفت.
